Acne vulgaris gaat meestal gepaard met ontstekingen op/in de huid en wordt in de regel bestreden met o.a. lokale (op de huid aangebrachte) en orale (ingenomen) antibiotica, waardoor schadelijke bacteriën op de huid en/of in de darmen afgedood moeten worden. Echter, bij deze afdoding worden ook goede bacteriën gedood. De residente ofwel vaste bacteriële bewoners op de huid en in de darmen dragen bij aan de 1e lijns afweer ter bescherming tegen pathogene ofwel ziekmakende micro-organismen. Een Nederlands onderzoek van Ladirat et al in 2012 laat zien dat door de inzet van antibiotica de residente darmflora nadelig verandert zodat de eigen afweer verstoord wordt.
Acne vulgaris is een veel voorkomende huidaandoening welke vaak samen gaat met depressie, angst en of andere psychologische gevolgen. In 2011 schreven Bowe en Logan een artikel over de relatie tussen acne vulgaris, emotionele disbalans en verstoringen in de darmen. De dermatologen Stokes en Pillsbury waren hun tijd in 1930 ver vooruit door te komen met een 'Gut-Brain-Skin' theorie waarin zij de relatie beschreven tussen acne vulgaris (skin), darmproblemen (gut) en emotionele problemen (brain). Andere onderzoekers legden in diezelfde periode de relatie tussen psychische stoornissen en een dysbiose in de darmen. Vreemd genoeg heeft het nog vele jaren geduurd voordat meer onderzoek naar deze onderlinge relaties gedaan werd.
|